Bordje van tin – antiek met keurmerken

Engelstin en engelmerk. Benamingen voor tin van de beste kwaliteit, geheel zonder lood en met een klein percentage koper of antimoon om het tin harder te maken. De samenstelling werd in 1348 door het Londense tinnegietersgilde vastgesteld, vandaar de naam Engels tin. Dit tin werd voorzien van het engelenmerk, in de Nederlanden vanaf begin 17e eeuw.

Kwaliteitsmerk voor tin van het beste gehalte, zogenaamd fijn tin of bloktin, bestaat uit een stempel met een staande, vliegende of knielende engel met in de hand een palmtak of bazuin. (Bron: antiek-encyclopedie.nl)