Waaierkristallen stolp 19e eeuws

Rond 1676 werd lood- of kristalglas ontdekt door de glasmaker George Ravenscroft die rood lood (loodoxide) aan een glasmassa toevoegde. Daardoor creëerde hij het fonkelende loodglas. Het bevatte een hoog percentage aan rood lood; 24 procent voor loodkristal en 30 procent voor volloodkristal. Hoe hoger het loodgehalte hoe hoger de brekingsindex. Hoe hoger de brekingsindex hoe meer schittering en rijker het kleurenspectrum wat extra geaccentueerd kan worden door het object te slijpen en polijsten. Loodglas is ideaal voor slijpwerk en het aanbrengen van facetten omdat het zacht en dikwandig is. Glas met een hoog loodgehalte wordt ook wel gebruikt in de nucleaire industrie, omdat het lood röntgen- en gammastraling beter tegenhoudt dan normaal glas. (Bron: Wikipedia)