De Biedermeierperiode is een periode in de Duits-Oostenrijkse – kunst – geschiedenis die liep van 1815 tot 1848. De biedermeier was een reactie op de overladen empirestijl met zijn militaire, op de Romeinen geïnspireerde ornamenten. Na een revolutie en twee decennia oorlog verlangde men naar huiselijkheid, vriendelijke vormen en nationale ornamenten.
Waar in de empirestijl zwaarden werden gebruikt, ziet men in de biedermeier zwanen of een harp. Lichte houtsoorten komen in de plaats van verguldsel. Ook in de literatuur en de muziek treden gezelligheid en gevoel in de plaats van de heroïek en de grote gebaren van classicisme en de 18e-eeuwse romantiek. Meubels in de stijl van de biedermeier zijn verfijnd uitgevoerd. Ze waren en zijn kostbaar. De stijl was vooral bij de culturele elite en de hoven geliefd en heeft nooit een brede verspreiding gekend. Terwijl de biedermeier in Duitsland school maakte, werden tegelijkertijd de neo-stijlen populair: de empirestijl, -neo- Louis XVI- en een stijlnabootsing van de middeleeuwen, de neogotiek. (Bron: Wikipedia)