Met behulp van chemicaliën vloeide het blauw pas goed. Geen ongelukje dus. De variaties waren economisch gedreven, massa productie begon, en daarmee massaconsumptie. Flow Blue werd wel armelui ’s porselein genoemd. Maar een prijslijst uit die tijd laat iets anders zien: Flow Blue was de duurste aardewerkprint tot 1850. Productie van Flow Blue: 1825 – 1910. Voor meer informate zie hier: This day in pottery history: link: Bron.
Flow blue of ‘flown blue’ is een stijl van wit aardewerk, soms porselein, die zijn oorsprong vindt in het Regency-tijdperk, ergens in de jaren 1820, onder de pottenbakkers van Staffordshire in Engeland. De naam is afgeleid van het blauwe glazuur dat tijdens het bakproces vervaagde of “vloeide”. De blauwe glazuren die in stroomblauw worden gebruikt, variëren van grijsblauw, groenachtig blauw, tot inktblauw. De meest gewilde tint is echter een levendig kobaltblauw. Moerbei is een andere vorm van vloeiblauw, waarbij het glazuur meer paars van tint is. (Bron: Wikipedia)